Ah wat zie ik als ik de titel neerschrijf en op het icoontje van de kalender kijk, het is 20 in 2020 en daarenboven is het vandaag of morgen equinox. En op zich kan ik wetenschappelijk niet echt iets vertellen over equinox alleen weet ik omdat ik het voel dat er bijzondere energieën aan het werk zijn.
Dat omdat ik vanuit een bevreemdende droom wakker ben geworden. Hij was zeer reëel aanvoelend doch sloeg nergens op. Het was duidelijk de bedoeling om hem dan ook helemaal los te laten en naar het moment zelf te komen. Maar hoe doe je dat dan als je steeds hetzelfde beeld blijft zien? Hoe doe je dat dan als het gevoel dat je erbij had precies niet uit je cellen wil verdwijnen?
Eerst probeerde ik de oplossing buiten mezelf te zoeken. Ondanks dat ik wel langer weet dat dit niet werkt. Dus dan maar een omgeving neergezet die al wat rust bracht. Een helend geurtje de kamer ingespoten, een raam open gezet zodat de zware energie die de droom met zich meebracht naar buiten te voeren. Even de lichtende energieën aangesproken om alle trauma waarrond ik een levendige droom had bij alle vrouwen en mannen weg te nemen en te transformeren. Mijn helende en heilzame kwarts bij mij genomen om alles waar ik ondersteboven van was mee te helpen transformeren. En stilaan maar zeker is de rust wat teruggekomen.
Ik ben een beeldend iemand dus beelden loslaten is een uitdaging en ook noodzakelijk in dit geval. Een voorbeeldje van mijn beeldend geheugen. Zo’n 16 jaar geleden waren mijn ouders 45 jaar getrouwd en voor deze gelegenheid had ik een idee. Ik zou met een videocamera rondrijden met de fiets. Niet om wat ik zag te filmen maar om terug te gaan in de tijd en bij mensen langs te gaan waar ik als lagereschoolkind met mijn ouders kwam. Dan bedoel ik bij de toenmalige vrienden van mijn ouders op bezoek om hen te interviewen. Zo gezegd zo gedaan. Zo reed ik naar Wakkerzeel, Tremelo, Holsbeek. En dat allemaal zonder een adres, gewoon op het gevoel en heb de mensen ook effectief teruggevonden, hen bevraagd en dit in een compilatie kunnen gieten voor de fijne dag. En het was echt op plaatsen waar ik hooguit één tot een paar keer geweest was als lagereschoolkind.
Kortom mijn beeldende geheugen is als van een olifant en dat is over het algemeen fijn. En bij momenten een uitdaging om minder leuke dingen te vergeten.
Maar ik ben wel blij en dankbaar om mezelf met een olifant te vergelijken. Want die zijn zo zorgend voor mekaar. Ook als er een rouwproces aan de gang is.
En misschien zitten we voor een deel ook wel in een gezamenlijk rouwproces.
Om het verlies van onze vroegere manier van samenleven. Om social distancing wat nu nog aan de orde is terwijl onze huidcellen hunkeren naar aanraking en knuffelen. En zoals het met een rouwproces gaat zijn er verschillende stadia.
Misschien liet mijn droom mij zien dat er ook kwaadheid geuit mag en dient te worden bij dit rouwproces.
Ik voel dat hetgeen eraan komt, de veranderde wereld, mooi is. Dat het zoals White Bull ooit zei een transformatie is van ‘mankind naar kindman’ (en dan wel op z’n Engels uitgesproken). Tijd dus om dingen in de persoonlijke en collectieve sfeer die mee getransformeerd mogen worden naar een liefdevolle mensheid door te zetten.
Dus geef ik de droom die van het collectieve door mij heen reisde terug aan het collectieve om zo verlicht te worden, lichter gemaakt.
3:44 een goed uur om te zeggen slaap zacht, Namasté Beatrijs.
Comments