‘Zachtjes tikt
De regen op mijn tentzeil
’t Heeft niks te maken
Met de eenzaamheid’
De melodie klinkt
In mijn oren
Maar een kleine aanpassing
Aan de oorspronkelijke tekst
Maakt dat dit momenteel
Klopt als een bus
Het tikken van de regen
Brengt een rust
Net alsof de cadans
Zeggen wil
Vertrouw maar op wat
Er is en wat er komt
Ook al weet je niet
Wat dat zal zijn
Dus zucht ik diep
En adem de verschillende geuren
In die zich om mij heen bevinden
Ze zijn zoet
En ook bloemrijk
Als ik naar mijn buitenzeil kijk
Zijn het druppels
Van overvloed
Die mij vergezellen
Terwijl het getik
Door blijft gaan
Kleine en grote druppels
Bevinden zich naast mekaar
Als goede buren
Die weten dat ze
Bij mekaar terecht kunnen
Soms buurten ze ook
En rollen dan
Ongedwongen naar mekaar toe
En nemen de schuif af
Van het leven
Tot ze de grond raken
Om daar door te dringen
Tot de essentie
Beatrijs 2021