Toen ik gisteren
Langs de holte van de weg
Door de holle weg
Die omgetoverd leek
In een stroompje
Van helder water
Die de door de mens
Gestorte stenen
Blootlegde
Stootte ik op een wolk
Een wolk die op de grond
Terecht leek gekomen te zijn
Een bruisende wolk
Met gaatjes erin
Wat kwam dit kostbaar kleinood
Mij vertellen in de holte van de weg
Het leek mij aan te spreken
Te zeggen
Raak mij aan
Speel met mij
Zie dat ik hier ben
Ik ben er om je aandacht te trekken
Dus liet ik mijn kunst uit
En bracht beide samen
De mensenkring
De samenwerking
Van mensen
Het werd een bijzondere ont-moeting
Want niets moest
Niet voor de neergedaalde wolk
Noch voor de mensenkring
Het ont-moeten was genoeg
Voor beide om zich eraan te laven
Dus als toeschouwer
Van dit moment
Legde ik het even vast
Om zo het ont-moeten
Verder te delen
Met allen die het ervaren willen
Beatrijs 2021