De kunst van gewoon zijn
Heeft gisterenavond
Zich in mij genesteld
Gewoon zijn is genoeg
Deelden we virtueel
Als vriendinnen met mekaar
En deze nacht
Heeft die rust
Heeft die energie
Zich verdergezet
Met als resultaat
Een rust in mijn spieren
In mijn botten
Een doordringende ademhaling
Want er moet niks
Gewoon mezelf zijn is genoeg
In alle diepte inademen
En die diepte ook weer uitademen
Terwijl je nog in bed ligt
Terwijl je met heel je bewustzijn
De donsdeken opzijschuift
Om daarna je benen
Naar rechts of links
Te zwaaien
En met je voeten de koude vloer
Als een zachte aaiing in ontvangst te nemen
Een zachte aaiing
Van wordt maar wakker
Alles is hier te vertrouwen
Om dan met een besloten tred
De deur open te maken
En de tintelende frisheid
Van de gang in ontvangst te nemen
In je gelaat
Op je lippen te voelen
Als was het een ijsje
Waar je in de zomerse zwoelte
Met heel je smaakpapillen van geniet
Dit terwijl je bij elke stap weet
Gewoon zijn is genoeg
Ja zelfs hier aan de keukentafel zittend
Gewoon zijn is genoeg
Beatrijs 2021