Masserende handen
Leerden mij
Dat het leven
Tot in het onderste
Van mijn longen
Inademen
Tot hiertoe
Te bangelijk
Is geweest
Dus zit ik
Sinds ik mezelf
In de spiegel keek
Vanmorgen
Tot in het diepste
Van mijn longen
Te ademen
Durf ik werkelijk
Zoals de stukjes plastic
Die ik in mijn droom zag
Alle niet ware zelfstukken
Te laten vallen
Durf ik met alle dapperheid
Van de wereld
Echt in elk moment
Mezelf te zijn
Durf ik alles te voelen
Durf ik alles te doorvoelen
En diep
In- en uit te ademen
Tot ik ervan ga zweten
En de parelende druppels
Op mijn gelaat verschijnen
Voel ik mij veilig genoeg
Om mezelf te zijn
En ben ik alleen
Met die dingen bezig
Of zijn er velen
‘Met hun ware zelf laten zien’
Aan de slag
In deze bijzondere tijden
Ik vraag het mij af
Terwijl ik zuurstof
Mijn longen binnen laat stromen
Beatrijs 2022
Commentaires