Ik word uitgedaagd
En met al mijn cellen
Uitgenodigd
Om eerlijk te zijn
Tegenover mezelf
En alles en iedereen
Om me heen
Want alle oneerlijkheid
Krijg ik terug
In mijn schoot geworpen
Komt als een boemerang
Weer naar mij toe
En gaat dan vastzitten
In mijn cellen
Maar uiteraard
Komt het ook als een boemerang
Terug naar jou toe
Als je je aangesproken voelt
Dus sluit ik mijn ogen
En ga naar het laatste moment
Wanneer ik oneerlijk was
En voel terwijl ik mijn ogen sluit
Hoe het voelde
Wat oneerlijkheid
Met me doet
Waar oneerlijkheid
In mijn lichaam woont
Want dat heeft een plek
In mijn lijf gekregen
Ik voel het duidelijk
Het is verbonden
Met mijn milt
Daar dooft het oneerlijk zijn
Tegenover mezelf en anderen
Mijn bruisende zelf
Vanuit angst
Angst voor het ontnomen
Worden van het leven
Ik adem in mijn milt
En voel dat het tijd is
Om vanuit waarheid
Te leven
Altijd en overal