Door de mistigheid heen
Zie ik dat de avondzon
Van gisteren
Nog bloesemknoppen
Van de kerselaar
Heeft geopend
Het lijken
Wel witte roomtoefjes
Die op onwillekeurige plaatsen
Zich blootgeven
Terwijl anderen
Nog stevig in de knop
Hun schoonheid
En zoete nectar
Nog niet prijsgeven aan de bijen
Hoe zoet zou nectar
Voor bijen smaken
En hoe proeven zij
Met hun voelsprieten
Met hun ogen
Bijzonder om mij daarin
Proberen te verplaatsen
Want het verschil in beleving
Ligt waarschijnlijk
Mijlenver van mekaar
Of misschien toch niet
En mocht ik
Contact maken met de bij
Als ik haar straks
Ergens ontmoet
Zou ze met haar snelle vleugelslag
Met haar gonzende lichaam
Met haar zacht uitziende
Bruine en gele kleuren
Of in haar donzige geligheid
Mij haar wereld
Van waarnemen delen
Of blijft dit voor altijd mistig
Beatrijs 2021
Comments