'Vluchten kan niet meer
‘k Zou niet weten waar’
Het liedje van mijn jeugd
Doordringt mijn hart
Terwijl mijn lichaam
Mij laat weten
Dat er dingen zijn
Die ik als kind niet doorvoelt heb
En die nu tot in de diepte
Doorvoelt mogen
Want vluchten kan niet meer
Ik zie de grashalmen
Door de wind zich laten wiegen
Van links naar rechts
Van boven naar onder
Ze gaan gewoon mee
Met alles wat hen beroerd
Ze wringen niet tegen
Proberen niet kost wat kost
Stokstijf recht te staan
Doen niet alsof de wind
De regen en zon er niet zijn
Nee ze staan met hun voeten
In de grond
En laten alles wat rond hen gebeurt
Gewoon gebeuren
De momenten
Van met de voeten
Goed gegrond te zijn
Helemaal in mijn lichaam
Te vertoeven
Alles wat in het collectieve gebeurt
Door mij heen te laten bewegen
Dat is een grashalm zijn
Dat is in mijn kern wonen
Dat is alles doorvoelen
Want ook het grasje voelt
De warmte van de zon
De zuiverende koele regen
Ik voel de pijn van vroeger
Die ik toen niet voelen wilde
Adem door
En laat gebeuren wat gebeuren wil