Zal ik even met de deur
Met de deur in huis vallen
Zo op een besneeuwde morgen
In het begin van februari
Buiten is het bijzonder stil
Want ijzige temperaturen
In combinatie met
Geijzelde wegen zijn voorspeld
Dus rijdt er maar af en toe
In de verte een auto voorbij
Een einzelgänger
Een gedurfde éénling
Die kost wat kost
Toch de weg op moet
Omdat er het één of ander
Niet wachten kan tot een later moment
Terwijl het moment
Oh zo fijn is om helemaal
In onder te duiken
Je in onder te dompelen
Dus dompel ik mij met plezier onder
In de stilte die buiten mij woont
De stilte die in mij woont
Het is de leegte waar alles ontstaat
Waar alles mogelijk is
De witte en zwarte stilte
Die noch positief of negatief is
Maar wel gewoon zichzelf
Neutraal
En in die leegte heb je een oneindigheid
Van mogelijkheden
Waar je elk moment
Weer uit kiezen kan
Fijn om in deze stilte te vertoeven
En de verschillende mogelijkheden
Bij mij binnen te laten komen
In hun oneindige kleurrijkheid
Dromerig te laten zijn
En het langs alle kanten te bekijken
Al mijn zintuigen
Ervan te laten genieten
En het zaligste eruit te kiezen
Beatrijs 2021