Nu ik niet langer bij anderen poets
Is de tijd gekomen
Om grote kuis te houden
In mezelf
En alles waar ik niets mee ben
En dat op onverwachte momenten
Als ik even niet oplet
Voor mijn neus staat
Als een irritatie, frustratie, verdriet
Binnenin mezelf
Tegenover anderen
Op te kuisen
Terwijl ik in het nu aanwezig ben
Besef ik dat ik dat
Voorbije zaken achter gelaten mogen
En dat elk patroon, afspraak of contract
Waarvan ik al jaren weet
Dat het mij niet langer dient
Opgeruimd mag
Dat voel ik
Ben dankbaar
En zeg
Merci dat je er was en nu laat ik je los
Want ik kan niets meer met je
Dus in de zoektocht naar een job
Kom ik alle oude rommel tegen
Ben ik daar wel goed genoeg voor?
Kan ik dat wel?
Op mijn leeftijd, met mijn ervaring?
Dank je wel oude patronen
Dat jullie je laten zien
Ik kijk naar mijn essentie
En weet dat ik goed ben precies zoals ik ben
Dus zeg ik dank je wel
Dat je bent wie je bent
Ik rits met plezier
Mijn oude kostuum uit
En laat mijn lichtende zelf zien
Aan allen die het zien kunnen
En blijf je dagelijks uitnodigen
Om hetzelfde te doen
Laat je licht schijnen altijd en overal
Beatrijs 2020
www.volgevoel.com