Verandering toelaten.
- Vol Gevoel
- Sep 20, 2021
- 1 min read
En ineens is het besef
Van de verandering daar
Het loslaten van wat was
Dat het nooit
Nog hetzelfde zijn zal
Ik kijk naar de bloemen
Op de tafel
Waarvan er eentje
Stilaan maar zeker
De tand des tijds
Zijn werk laat doen
Er komen bruine vlekjes
Aan de rand
Als ik er in detail naar kijk
Zie ik dat
Het bruine deel
Doorzichtig is
Als een fijn membraan
Een soort van doorkijkgordijn
Dat terwijl de sappen
Die in de wortels
Worden gezogen
Nog honderduit
Doorstromen
Tot de plekjes ernaast
Als ik de bloem een draai geef
Zie ik dat ze
Een prachtkelk heeft
Met bijzondere kleurschakeringen
Ze stelt zich duidelijk
Geen enkele vraag
Bij het loslaten
Het bloeien, verwelken
En doodgaan
Maar laat alle facetten
Gewoon hier en nu zijn
Wat als wij bij afscheid
Ook gewoon alle verdriet
En pijn er zouden laten zijn
Maar ook alle mooie momenten
Nog toe zouden laten
Als deel van het geheel
Beatrijs 2021
Maar ze blijft volhouden. Ze blijft vasthouden aan het leven. Ze blijft zich geven om zichzelf en de reden waarom ze op aarde is volledig te zijn. Ze is niet bezig met loslaten, bloeien, verwelken en doodgaan. Ze is niet bezig met het grotere geheel en het universum. Ze is niet bezig met universele liefde. Ze is gewoon. Zijn is genoeg. En door een gewoon simpel leven in haar eigen kleine bloemigheid vervuld ze zoveel harten met blijheid en is ze universele liefde. Ook jij bent meer dan genoeg door gewoon te zijn. 💛 De liefde die ik ben eert en viert de liefde die jij bent 💚